Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ

KEIMENO: Σχης (ΠΒ) Γεώργιος Καμπούρης

Ο Θουκυδίδης γεννήθηκε το 470 π.Χ. στο Δήμο Αλιμούντα (σημερινό Άλιμο) και ήταν γιος του Ολόρου, απογόνου του Ολόρου βασιλιά της Θράκης που την κόρη του Ηγησίπολη παντρέυτηκε ο Μαραθωνομάχος Μιλτιάδης. Είχε δασκάλους τον φιλόσοφο Αναξαγόρα και τον ρήτορα Αντιφώντα. Το 424 π.Χ. οι Αθηναίοι τον ονόμασαν Στρατηγό και απέτυχε κατά την εκστρατεία των Αθηναίων στη Θράκη και τη Θάσο. Κατηγορήθηκε για προδοσία και καταδικάσθηκε σε θάνατο, με αποτέλεσμα να αναγκασθεί να αυτοεξορισθεί για είκοσι έτη. Η φυγή του αυτή ωφέλησε, όχι μόνο τον ίδιο, αλλά και την ιστορία των γραμμάτων, διότι του δόθηκε η ευκαιρία να περιηγηθεί τους τόπους και να συναντήσει ανθρώπους από όπου άντλησε αυθεντικές και σημαντικές πληροφορίες για τα γεγονότα του πελοποννησιακού πολέμου, τα οποία συνέγραψε με κάθε λεπτομέρεια και πειστικότητα. Έτσι οι Αθηναίοι στερήθηκαν ενός μετρίου μεν στρατηγού, όμως κέρδισε η ιστορία έναν μεγάλο ιστορικό συγγραφέα. Πέθανε απότομα, όπως μαρτυρεί η διακοπή της αφήγησης των ιστορικών γεγονότων, το έτος 394 π.Χ. στα «εν Σκαπτή ύλη» κτήματά του απέναντι της Θάσου.

Η αμερικανική Βουλή έσωσε την τιμή της Αμερικής: Εξευτέλισε τον Ερντογάν και τον Τραμπ!!

hellasjournal.com

Απανωτά “χαστούκια” έδωσαν στην Τουρκία και τον πρόεδρό της Ταγίπ Ερντογάν, τα μέλη της αμερικανικής Βουλής, που προχώρησαν σε υπερψήφιση με συντριπτική πελιοψηφία της αναγνώρισης της Αρμενικής Γενοκτονίας και της επιβολής κυρώσεων στην Τουρκία για την εισβολή της στη Βόρεια Συρία και την εθνοκάθαρση των Κούρδων συμμάχων της Αμερικής. Ανάλογα δικομματικά νομοσχέδια προωθούνται και στην αμερικανική Γερουσία. Ο ρεπουμπλικανός γερουσιαστής του Τέξας, Τεντ Κρουζ, ο οποίος εισηγήθηκε μαζί με τον δημοκρατικό  γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ το πανομοιότυπο ψήφισμα 150, με δήλωσή του κάλεσε τους συναδέλφους του στη Γερουσία να εξετάσουν αμέσως και να υποστηρίξουν το ψήφισμα. Βίαια αντέδρασε αμέσως η τουρκική κυβέρνηση, με δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Ωστόσο το μεγάλο ερώτημα είναι αν ο Ερντογάν, με το γνωστό ταμπεραμέντο του, θα καταπιεί την προσβολή, ή θα ακυρώσει την επίσκεψή του στις ΗΠΑ, στα μέσα Νοεμβρίου; Η ΕΙΔΗΣΗ ΕΔΩ

Η ιστορία μιας φωτογραφίας!

Η Εποποιΐα της 28^ης Οκτωβρίου 1940 και του Ελληνοϊταλικού πολέμου στην προαιώνια Ελληνική Γη της Βορείας Ηπείρου έχει αφήσει, συν τοις άλλοις, και φωτογραφικά αποτυπώματα, τα οποία νίκησαν την φθορά του χρόνου και δείχνουν το μεγαλείο του Ελληνικού Έθνους και εκείνη την ιστορική περίοδο. Μία από τις πλέον διάσημες και χαρακτηριστικές φωτογραφίες που συνδέονται με την συγκεκριμένη εποχή είναι και αυτή που κοσμεί το συγκεκριμένο κείμενο. Πρόκειται για Ελληνίδες της Πίνδου, οι οποίες καθάριζαν τον δρόμο προσφέροντας και αυτές τα μέγιστα για να διευκολύνουν την κίνηση του Ελληνικού στρατού που μάχονταν υπέρ Βωμών και Εστιών. Η φωτογραφία αυτή «έπαιξε» και φέτος σε εφημερίδες και περιοδικά. Μάλιστα, στο περιοδικό «Άγνωστη Ελληνική Ιστορία», που διένειμε η εφημερίδα «Δημοκρατία», η λεζάντα που συνοδεύει τη φωτογραφία γράφει τα εξής: «Γυναίκες στην Βόρεια Ήπειρο εργαζόμενες για τη διάνοιξη δρόμου προς διάβαση του Ελληνικού στρατού». Η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική για το ποιόν των γυναικών και το μέρος στο οποίο τραβήχτηκε η συγκεκριμένη φωτογραφία.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ:ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΕΡΣΗΣ Κατέστρεψε τα πυροβόλα του,έψαλλε τον Εθνικό ύμνο και….ΑΥΤΟΚΤΌΝΗΣΕ!!!

---

ΚΕΙΜΕΝΟ: Ανθλγός (ΠΖ) Γεώργιος Φλώρος, Α΄ Βραβείο ΣΣΕ

Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να απαντήσουμε αν η ιστορική στιγμή καθορίζει την πράξη ή αν η πράξη ταυτοποιεί τη στιγμή ως ιστορική.
Επίσης, αν η συναισθηματική φόρτιση, τα γεγονότα, ο επαναπροσδιορισμός των συνθηκών ή ο άκρατος ηρωισμός οδηγεί τον στρατιωτικό να γίνει ήρωας. Ο Ταγματάρχης πυροβολικού Κωνσταντίνος Βερσής του Σωτηρίου, Α.Μ. 13807, υπηρετώντας ως Διοικητής Μοίρας στο  Α΄ Σύνταγμα Πεδινού, στο ύψωμα Ραψίστης του νομού Ιωαννίνων,
αυτοκτόνησε όταν «αναγκάσθηκε» να παραδώσει τα πυροβόλα της μοίρας του στους Γερμανούς κατά παράβαση των αρχικών όρων της ανακωχής: «…Πριν παραδώσει τη μοίρα του, την παρέταξε κατά τον κανονισμό ασκήσεων πυροβολικού, την επιθεώρησε, όλοι οι άνδρες έψαλαν τον Εθνικό Ύμνο και αμέσως μετά αυτοκτόνησε με το περίστροφό του…». Στην παρούσα βιογραφική εργασία, θα προσπαθήσουμε να ξεδιπλώσουμε περιληπτικά τις πτυχές της ζωής τού στρατιωτικού αυτού, ο οποίος με την πράξη του έμεινε απαρεγκλίτως πιστός στα εδάφια του όρκου που έδωσε ως Εύελπις: «…Να υπερασπίζω με πίστιν και αφοσίωσιν, μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματός μου τας
Σημαίας. Να μην τας εγκαταλείπω, μηδέ ν’ αποχωρίζομαι ποτέ απ’ αυτών…» Επίσης, θα περιγραφεί η περιρρέουσα ιστορική ατμόσφαιρα, καθώς και τα σημαντικότερα πολιτικά και στρατιωτικά γεγονότα τα οποία πλαισίωσαν τη στρατιωτική ζωή τού Κωνσταντίνου Βερσή και τα οποία μπορεί και να τον επηρέασαν στην «Τελική Πράξη».

27/10 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!! ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ!

Η παραμονή της επετείου του «ΟΧΙ», 27η Οκτωβρίου, ορίστηκε ως η ημέρα τιμής και γιορτής της Ελληνικής Σημαίας. Η γαλανόλευκη, είναι το ιερότερο σύμβολο του Έθνους μας, καθώς αποτελεί την ταυτότητα των Πανελλήνων, το σκοπό της θυσίας των ηρώων μας για την Εθνική Ελευθερία της Πατρίδας μας. Αν και οι Έλληνες είμαστε διάσπαρτοι σ’όλο τον κόσμο, άλλοι για σπουδές, άλλοι στην ξενιτιά και άλλοι στις σκλάβες πατρίδες, η κοινή εθνική μας ταυτότητα, προσδίδει στον Ελληνισμό την ελπίδα για την αναγέννηση, πολιτισμική, πολιτική, οικονομική, κλπ. Γι΄αυτό το λόγο, για να μή ξεχνούμε ποιοι είμαστε, η διατήρηση της συλλογικής ιστορικής μνήμης, της παράδοσης και της πανελλήνιας εθνικής ταυτότητας, αποτελεί το υπόβαθρο για τη μελλοντική πορεία των Ελληνων.

Η συμβολή του Πεζικού στο έπος του ’40

Το Ελληνικό Πεζικό έχει μακραίωνη παράδοση πολεμικής αρετής. Το 1940 έγραψε μερικές από τις πλέον ένδοξες σελίδες της ιστορίας του. Το Πεζικό επιφορτίζεται με την κυριότερη αποστολή κατά τη μάχη. Είναι το μόνο πλήρες και ικανό να μάχεται δια της κίνησης και του πυρός Όπλο, σε κάθε τύπο εδάφους, μέρα και νύχτα. Η αλήθεια αυτή ίσχυε το 1940 περισσότερο από ποτέ, δεδομένου ότι ο Ελληνικός Στρατός, λόγω και του εδάφους της χώρας, ήταν ένας καθαρά «πεζομάχος» στρατός.

Μετά την κατάληψη της Αλβανίας από τους Ιταλούς, το Ελληνικό Γενικό Επιτελείο κατάρτισε το σχέδιο «ΙΒ» («Ιταλία-Βουλγαρία», για την αντιμετώπιση μιας ταυτόχρονης συνδυασμένης επίθεσης από Ιταλία και Βουλγαρία.
Το σχέδιο προέβλεπε επιβραδυντικές αμυντικές ενέργειες στην περιοχή της Ηπείρου, με βαθμιαία υποχώρηση στη φυσικά οχυρή γραμμή Άραχθος – Μέτσοβο – Αλιάκμονας – Βέρμιο, διατηρώντας την πιθανότητα μιας περιορισμένης επίθεσης στη Δυτική Μακεδονία. Το σχέδιο αναθεωρήθηκε δύο φορές στη συνέχεια, το «ΙΒα», προέβλεπε την
άμυνα στη γραμμή των συνόρων και το «ΙΒβ», το οποίο προέβλεπε άμυνα κάπου ενδιάμεσα, μεταξύ συνόρων και γραμμής υποχώρησης.

Η απόρριψη με απαξιωτικό τρόπο της ρηματικής διακοίνωσης της ελληνικής κυβέρνησης προσβάλλει την Ελλάδα και εκθέτει τη Γερμανία!

Θαρραλέα απάντηση στη γερμανική ύβρη!

«Έτσι, στη σκοτεινή ταβέρνα πίνουμε πάντα μας σκυφτοί·

σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα όπου μας εύρει μας πατεί.

Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,

προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!»

Κώστας Βάρναλης, «Οι Μοιραίοι».

Ανήμερα της 18ης Οκτωβρίου, 75ης επετείου (επίσημης) από την απελευθέρωση της Αθήνας και λίγο πριν την εθνική μας εορτή της 28ης Οκτωβρίου, η κυβέρνηση της Ο.Δ. της Γερμανίας προέβη σε επίσημη και γραπτή απόρριψη της ρηματικής διακοίνωσης της ελληνικής κυβέρνησης. Το γεγονός αυτό καθαυτό ήταν αναμενόμενο, δεδομένης της πάγιας αδιάλλακτης στάσης της Ο. Δ. της Γερμανίας τις τελευταίες, ιδίως, δεκαετίες. Αυτό όμως που προβληματίζει είναι ο απαξιωτικός προς την Ελλάδα (και δύο διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις μάλιστα) τρόπος που επέλεξε η κυβέρνηση της κας Μέρκελ να απαντήσει στην ρηματική διακοίνωση της 4ης Ιουνίου 2019.

Ναυάγιο των Αντικυθήρων: νέα ευρήματα ήλθαν στο φως (εικόνες)

Η υποβρύχια αρχαιολογική έρευνα, με αποκλειστική ελληνική συμμετοχή, στέφθηκε με επιτυχία, παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες.

Τον Οκτώβριο του 2019 ενεργοποιήθηκε εκ νέου η υποβρύχια αρχαιολογική έρευνα στο εμβληματικό ναυάγιο των Αντικυθήρων, με αποκλειστική πλέον ελληνική συμμετοχή υπό την διεύθυνση της Δρ. Αγγελικής Γ. Σίμωσι, Διευθύντριας της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ευβοίας. Η επιχείρηση στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία, παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες και τον περιορισμένο χρόνο διάρκειας του σωστικού χαρακτήρα της έρευνας. Η έρευνα υποστηρίχθηκε  από το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη με τη συνδρομή του πλοίου «Typhoοn», το οποίο παραχωρήθηκε από το Κοινωφελές Ίδρυμα Αθανασίου Λασκαρίδη για το διάστημα των ερευνών επί του πεδίου.

Το σφαγείο του Ελληνοβουλγαρικού πολέμου.ΑΦΙΕΡΩΜΑ:Μάχη Κιλκίς Λαχανά (μέρος 4ο και τελευταίο)

ΚΕΙΜΕΝΟ:
Ανχης (ΤΘ-EY) Βασίλειος Αναστασόπουλος,
Ιστορικός ΓΕΣ/ΔΙΣ

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

«Ο εχθρός φαίνεται ευκρινώς…»
Ενώ απελευθερωνόταν ο Λαχανάς, η VII Μεραρχία αγνοούσε την τακτική κατάσταση της Ι Μεραρχίας και μόλις στις 0900 ενημερώθηκε από το Γενικό Στρατηγείο περί της υποχώρησης των Βουλγάρων προς τον Λαχανά. Από τις 0930 η μεραρχία συνέχισε την προέλασή της προς τα βόρεια, έχοντας συγκροτήσει δύο φάλαγγες: τη δεξιά φάλαγγα του
19ου Συντάγματος προς το χ. Δημητρίτσι και την αριστερή του 21ου Συντάγματος προς το χ. Βέργη, το οποίο βρέθηκε κενό κατόπιν αναγνώρισης. Η δεξιά φάλαγγα βλήθηκε από την κατεύθυνση του χ. Κουμαριά και σταμάτησε στο χ. Σησαμιά, κατόπιν εντολής της μεραρχίας, ενώ η αριστερή φάλαγγα εισήλθε στο χ. Βέργη.

Το σφαγείο του Ελληνοβουλγαρικού πολέμου.ΑΦΙΕΡΩΜΑ:Μάχη Κιλκίς Λαχανά (μέρος 3ο)

ΚΕΙΜΕΝΟ:
Ανχης (ΤΘ-EY) Βασίλειος Αναστασόπουλος,
Ιστορικός ΓΕΣ/ΔΙΣ

ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ

 

ΟΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ 20ής ΙΟΥΝΙΟΥ
Τη νύχτα 19/20 Ιουνίου ο Ιβανώφ, για να ενισχύσει το μέτωπο του Κιλκίς, διέθεσε μια μοίρα οβιδοβόλων, τρία τάγματα της IV Στρατιάς –διατέθηκαν από την Ανώτατη Διοίκηση στη ΙΙ Στρατιά– ενώ άρχισαν να καταφτάνουν και τα πρώτα τάγματα της Ταξιαρχίας Σερρών. Επιπλέον, όλες οι δυνάμεις της Ταξιαρχίας του Καβαρναλιέφ διατάχθηκαν να σπεύσουν επειγόντως στο Κιλκίς, αφήνοντας μόλις έναν λόχο στη Γευγελή και έχοντας πρώτα καταστρέψει την εκεί γέφυρα. Επίσης, διέταξε τον διοικητή της Ι/10 Ταξιαρχίας να αποκαταστήσει σύνδεσμο με την Ταξιαρχία Δράμας –η οποία έπρεπε να προστατεύσει την
αμαξιτή οδό Ξυλόπολης-Σερρών–, να καλύψει το αριστερό πλευρό της Ταξιαρχίας του Πέτεφ και να αμυνθεί πάση θυσία στα υψώματα του Λαχανά.