Το σφαγείο του Ελληνοβουλγαρικού πολέμου.ΑΦΙΕΡΩΜΑ:Μάχη Κιλκίς Λαχανά (μέρος 4ο και τελευταίο)

ΚΕΙΜΕΝΟ:
Ανχης (ΤΘ-EY) Βασίλειος Αναστασόπουλος,
Ιστορικός ΓΕΣ/ΔΙΣ

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

«Ο εχθρός φαίνεται ευκρινώς…»
Ενώ απελευθερωνόταν ο Λαχανάς, η VII Μεραρχία αγνοούσε την τακτική κατάσταση της Ι Μεραρχίας και μόλις στις 0900 ενημερώθηκε από το Γενικό Στρατηγείο περί της υποχώρησης των Βουλγάρων προς τον Λαχανά. Από τις 0930 η μεραρχία συνέχισε την προέλασή της προς τα βόρεια, έχοντας συγκροτήσει δύο φάλαγγες: τη δεξιά φάλαγγα του
19ου Συντάγματος προς το χ. Δημητρίτσι και την αριστερή του 21ου Συντάγματος προς το χ. Βέργη, το οποίο βρέθηκε κενό κατόπιν αναγνώρισης. Η δεξιά φάλαγγα βλήθηκε από την κατεύθυνση του χ. Κουμαριά και σταμάτησε στο χ. Σησαμιά, κατόπιν εντολής της μεραρχίας, ενώ η αριστερή φάλαγγα εισήλθε στο χ. Βέργη.

Το σφαγείο του Ελληνοβουλγαρικού πολέμου.ΑΦΙΕΡΩΜΑ:Μάχη Κιλκίς Λαχανά (μέρος 3ο)

ΚΕΙΜΕΝΟ:
Ανχης (ΤΘ-EY) Βασίλειος Αναστασόπουλος,
Ιστορικός ΓΕΣ/ΔΙΣ

ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ

 

ΟΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ 20ής ΙΟΥΝΙΟΥ
Τη νύχτα 19/20 Ιουνίου ο Ιβανώφ, για να ενισχύσει το μέτωπο του Κιλκίς, διέθεσε μια μοίρα οβιδοβόλων, τρία τάγματα της IV Στρατιάς –διατέθηκαν από την Ανώτατη Διοίκηση στη ΙΙ Στρατιά– ενώ άρχισαν να καταφτάνουν και τα πρώτα τάγματα της Ταξιαρχίας Σερρών. Επιπλέον, όλες οι δυνάμεις της Ταξιαρχίας του Καβαρναλιέφ διατάχθηκαν να σπεύσουν επειγόντως στο Κιλκίς, αφήνοντας μόλις έναν λόχο στη Γευγελή και έχοντας πρώτα καταστρέψει την εκεί γέφυρα. Επίσης, διέταξε τον διοικητή της Ι/10 Ταξιαρχίας να αποκαταστήσει σύνδεσμο με την Ταξιαρχία Δράμας –η οποία έπρεπε να προστατεύσει την
αμαξιτή οδό Ξυλόπολης-Σερρών–, να καλύψει το αριστερό πλευρό της Ταξιαρχίας του Πέτεφ και να αμυνθεί πάση θυσία στα υψώματα του Λαχανά.

Το σφαγείο του Ελληνοβουλγαρικού πολέμου.ΑΦΙΕΡΩΜΑ:Μάχη Κιλκίς Λαχανά (μέρος 2ο)

ΚΕΙΜΕΝΟ:
Ανχης (ΤΘ-EY) Βασίλειος Αναστασόπουλος,
Ιστορικός ΓΕΣ/ΔΙΣ

ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ  

Στο χωριό Σκεπαστό και στα υψώματα 850, Βεργοπουλιάνα και Καρακόλι οι Βούλγαροι είχαν αναπτύξει δύο τάγματα του 70ού Συντάγματος Πεζικού της Ταξιαρχίας Δράμας μαζί με μία ορειβατική πυροβολαρχία. Από τις 0430 οι λόχοι του ΙΙ/21 Τάγματος άρχισαν
να προελαύνουν από την περιοχή της λίμνης Λάντζα προς το Σκεπαστό και μέχρι τις 0900 είχε εμπλακεί στον αγώνα ολόκληρο το τάγμα. Παρά τις προσπάθειες του τάγματος και τη συνεχή υποστήριξη από μια ορειβατική πυροβολαρχία, οι Βούλγαροι κρατούσαν τις θέσεις τους. Στις 1100 προωθήθηκε στο αριστερό του ΙΙ Τάγματος το Ι/21, με εντολή να πλευροκοπήσει το δεξιό των Βουλγάρων και να επιτεθεί προς το Σκεπαστό.

Το σφαγείο του Ελληνοβουλγαρικού πολέμου.ΑΦΙΕΡΩΜΑ:Μάχη Κιλκίς-Λαχανά

ΚΕΙΜΕΝΟ
Ανχης (ΤΘ-EY) Βασίλειος Αναστασόπουλος,
Ιστορικός ΓΕΣ/ΔΙΣ

«Ο Ελληνοβουλγαρικός πόλεμος είναι αγών υπάρξεως και αι μάχαι τας οποίας θα συνάψωμεν προς τον εχθρόν θα κρίνουν περί της υπάρξεως ή περί της εξοντώσεως του Ελληνισμού ως φυλής από μέσου της ανθρωπότητος».

Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Βασιλιά Κωνσταντίνο και έμελλε να γίνουν πραγματικότητα πριν ακόμα ζεσταθούν οι κάννες των πυροβόλων, στην πιο πολυαίμακτη μάχη στη νεώτερη ελληνική πολεμική ιστορία, στη μάχη του  Κιλκίς-Λαχανά.

ΜΑΧΗ ΚΙΛΚΙΣ-ΛΑΧΑΝΑ 19/20/21 ΙΟΥΝΙΟΥ 1913

Όλη την ημέρα της 19^ης Ιουνίου [1913] οι τέσσερις ελληνικές Μεραρχίες του κέντρου αγωνίζονταν δυνατά εναντίον των βουλγάρικων δυνάμεων που ήτανε ταμπουρωμένες γερά στα νότια του Κιλκίς. Είχανε καλά δουλέψει εκεί πέρα, μήνες και μήνες, φτιάχνοντας χαρακώματα και πυροβολεία. Οι Μεραρχίες μας προχωρούσαν βέβαια σταθερά και σ’ αυτό τον τομέα, αλλά πολύ αργά και με μεγάλες απώλειες υποχρεωμένες να παίρνουν με τη λόγχη τις απανωτές σειρές βουλγάρικων χαρακωμάτων.

Πυρσός από Κιλκίς και Λαχανά

Σε εποχές εθνικής αλλά και ηθικής παρακμής, όπως αυτές που βιώνουμε τώρα, η καταφυγή σε ένδοξες στιγμές της ιστορίας μας αποτελεί, από τη μια, ένα μέσο εξύψωσης ηθικού αλλά και, από την άλλη, ένα απαραίτητο εργαλείο για άντληση χρήσιμων συμπερασμάτων. Μία από τις ενδοξότερες περιόδους της σύγχρονής μας ιστορίας ήταν αναμφισβήτητα οι δύο νικηφόροι απελευθερωτικοί βαλκανικοί πόλεμοι. Το γεγονός που αποτυπώνει απόλυτα το μεγαλείο εκείνης της εποχής είναι η τριήμερη μάχη του Κιλκίς-Λαχανά (19-21 Ιουνίου 1913), η πρώτη κύρια μάχη του ελληνοβουλγαρικού πολέμου, αλλά ταυτόχρονα και αυτή που έκρινε σε μεγάλο βαθμό και την έκβασή του. Ο βουλγαρικός στρατός ετοιμαζόταν στις 19 Ιουνίου να εξαπολύσει επίθεση προς κατάληψη της Θεσσαλονίκης. Τον πρόλαβε, όμως, η αποφασιστική επίθεση του στρατού μας στις οχυρωμένες τοποθεσίες του Κιλκίς και του Λαχανά. Ο τότε διοικητής της 2ης στρατιάς των Βουλγάρων ανέφερε χαρακτηριστικά ότι υπολογίσαμε τα πάντα πριν τον πόλεμο εκτός από την τρέλα των Ελλήνων.

………